As vítimas do Alvia denuncian horas de desinformación tras o accidente: "Dicíannos que era un atraso"

Na terceira semana da fase civil do xuizo polo accidente do Alvia continúan as declaracións ao ritmo habitual. Entre martes, mércores e xoves está previsto que comparezan unhas 40 testemuñas. Na sesión de hoxe, fíxose patente de novo a dificultade que supón rememorar unhas vivencias tan dramáticas. Terribles para os que ían a bordo do tren, pero tamén para os que os agardaban.

Máis dunha das testemuñas desta mañá fixo fincapé no dano sufrido pola falta de información, e mesmo pola desinformación, na que os mantivo Renfe durante horas. Unha muller que fora recoller o seu fillo de 15 anos lembrou a desesperación das horas de espera sen que lles deran información directa na estación da Coruña.

 "Eu non o perdoo; é unha das cousas que non perdoo, porque nun primeiro momento non me dixeron pasou isto". 

Sobre a unha da mañá, aínda na estación onde lles dicían que chegarían en autobús, a nai oíu de novo a voz do seu fillo que a chamaba desde o hospital onde conseguiu que alguén lle deixara un teléfono. 

A maxistrada, unha vez máis, tentou reconducir aos comparecentes cara ao obxectivo da vista que é valorar os danos e ás secuelas do accidente. 

"Sinto moito o seu desgusto, pero esa desinformación e ese desasosego que senten non é obxecto de reclamación aquí".

Amais dos efectos directos do sinistro, algún dos afectados apelou ao estatuto da vítima para denunciar tamén o dano moral pola revitimización que din que sufriron por culpa da actitude obstrucionista de Renfe e do Adif durante a investigación. Algo que os obrigou "a botarse á rúa" con manifestacións para denuncialo.