A Organización Mundial da Saúde avalía o talco como "probablemente canceríxeno"
O grupo de avaliación dá ao talco o segundo nivel máis alto de probabilidades de que cause cancro nos humanos
Hai probas suficientes de xeración de tumores en experimentos con animais
O talco, un mineral natural utilizado amplamente en cosméticos e produtos para bebés, é "probablemente canceríxeno para os humanos", afirmou este venres a Axencia Internacional para a Investigación do Cancro, dependente da Organización Mundial da Saúde (OMS).
Segundo a análise realizada por 29 expertos internacionais da axencia, que será publicado na revista especializada The Lancet Oncology o próximo ano, numerosos estudos apuntan un incremento dos casos de cancro de ovarios en mulleres cando os pos de talco son usados na rexión perineal (pube e ano).
Estas evidencias de cancro de ovario son "limitadas", pero si hai probas suficientes de xeración de tumores en experimentos con animais, e evidencias de que o talco mostra características fundamentais de carcinóxenos en células humanas primarias e sistemas experimentais, sinalan os expertos.
En resumo, o grupo de avaliación dá ao talco o segundo nivel máis alto de probabilidades de que cause cancro, indicou un comunicado da axencia con sede en Lión (Francia).
Outro risco que implica o talco é a súa posible contaminación con asbestos, considerados canceríxenos, algo perigoso tanto para traballadores durante a produción dos seus derivados como para a poboación xeral, agregou.
A axencia da OMS tamén indicou este venres que o acrilonitrilo, un composto orgánico utilizado na produción de polímeros para roupa, alfombras e plásticos usados na industria automobilística e a construción, entre outros usos, é canceríxeno, neste caso cunha probabilidade aínda máis alta que a do talco.
A exposición de máis risco a este material, segundo a axencia, prodúcese durante a produción industrial destes polímeros, aínda que tamén a poboación xeral está exposta, especialmente a través da polución e a inhalación do fume dos cigarros, tanto por parte de fumadores como de fumadores pasivos.
Os estudos, realizados principalmente en traballadores de factorías relacionadas, reúnen probas "suficientes" para determinar a incidencia deste material no cancro de pulmón, e "limitadas" para o cancro de vexiga.
