A Audiencia Nacional declara nulo o caso Tsunami desde 2021 por un erro do xulgado
Declara a invalidez de todas as dilixencias que o xuíz García-Castellón acordou con posterioridade a esa data
Ve "extemporánea" a prórroga de seis meses na investigación ordenada polo xuíz, que nese momento aínda non dirixira esta causa por terrorismo contra Puigdemont

A Sala do Penal da Audiencia Nacional estimou o recurso da investigada na causa de Tsunami Democràtic Marta Molina e declarou a invalidez de todas as dilixencias que o xuíz instrutor acordou con posterioridade ao 29 de xullo de 2021, data na que ditou un auto de prórroga de seis meses da investigación.
Nun auto, o Tribunal dá a razón á recorrente ao considerar que a prórroga foi extemporánea e ordena ao xuíz García-Castellón que dite a resolución establecida no artigo 779 da Lei de axuizamento criminal, segundo a cal o instrutor debe decidir se continúa coa causa ou dita o sobresemento, e para iso terase que basear soamente nas dilixencias acordadas antes do 29 de xullo de 2021.
Nesas datas, o titular do Xulgado Central de Instrución 6 da Audiencia Nacional aínda non dirixira a investigación desta causa por terrorismo contra o expresidente catalán Carles Puigedmont.
A Sala dá agora a razón á investigada Marta Molina cando sinala que a prórroga que dispón o auto do 30 de xullo de 2021 do xuíz instrutor é “extemporánea”.
O xulgado consideraba que o prazo de instrución non chegou a expirar polo auto do 30 de xullo de 2021 no que acordou a prórroga e que lle “deu continuidade sen que se producise interrupción algunha”.
Con todo, para a Sala do Penal este razoamento do instrutor resulta contraditorio, xa que aínda que ambos os feitos, "a expiración e a súa prórroga sexan próximos –están separados por menos de 24 horas- é manifesto que o primeiro se produciu cando se acordou o segundo”.
Por todo iso, o tribunal conclúe que a proximidade temporal de expiración de prazo e prórroga non indica continuidade na instrución, senón precisamente o contrario: a solución desa continuidade.
No caso doutro dos recorrentes, o investigado Josep Lluis Alay, a Sala rexeita o seu recurso no que pedía o sobresemento como consecuencia da expiración do prazo de instrución.
Os maxistrados consideran que Alay constaba neste causa como investigado antes do 29 de xullo de 2021, día en que concluíu a fase de instrución, aínda que non prestase declaración como tal.
A Sala indica que será agora o xulgado o que, con liberdade de criterio e axustándose ás dilixencias practicadas dentro do período de instrución que concluíu o 29 de xullo de 2021, resolva o que considere oportuno.