As vítimas do Alvia reviven o accidente e narran as secuelas físicas e psicolóxicas que lles deixou
Primeiras declaracións na fase civil do xuízo que fixará as indemnizacións
Vítimas e familiares reclaman 58 millóns de euros
Primeira sesión da fase civil do xuízo do Alvia. É a hora de escoitar as vítimas. Un momento doloroso en que deben revivir o fatal accidente.
"Recibes golpes como proxectís. Golpéante maletas, persoas, ferros, cristais. Chega un momento en que pides que sexa xa o último e que te deixe no lugar", explicaba un dos sobreviventes.
Outra vítimas explicou emocionada como viu baixar na última parada unha parella de anciáns e subir unha nai cun neno pequeno que sentaron canda ela.
"Só lembro o berro atronador desa nai chamando o seu fillo e despois todo quedou escuro".
Pouco antes, ao saír do túnel, algúns xa notaron que algo non ía ben.
"Dixenlle ao meu home, esa maleta vai caer, e o tren descarrilou", asegura unha muller.
"Díxenlle ao meu veciño de asento, isto descarrila. E díxome, imposible, é Renfe".
E escoitamos varios sobreviventes narrar as secuelas físicas e psicolóxicas e as limitacións profesionais que lles deixou o accidente.
"Subín a un tren con 35 anos, chea de enerxía e vitalidade e baixei convertida nunha persoa enferma", explicaba unha muller.
"Estou nunha oficina atendendo particulares cando eu o que facía era estar na rúa xestionando e visitando empresas", conta outra.
"Cada vez que subo a un transporte público o primeiro que fago é buscar onde hai unha saída de emerxencia", un pánico a viaxar no que coincidiron varias testemuñas.
Esta fase do xuízo ten por obxecto fixar as indemnizacións. En conxunto, vítimas e familiares reclaman preto de 58 millóns de euros.
