Irene Montero afirma que Díaz reclamou a súa dimisión "berrando" durante a crise da lei do 'só si é si'

A exministra de Igualdade Irene Montero afirma que a vicepresidenta segunda, Yolanda Díaz, reclamou a súa dimisión en plena crise pola lei do 'só si é si' e mesmo salienta que chegou a preguntar "gritando" que cando ía producirse a súa renuncia.

Tamén asume que a decisión de propoñer a Díaz como futura candidata electoral tras a saída do Goberno do exlíder de Podemos Pablo Iglesias foi o "erro político máis grande" cometido pola súa formación nestes anos.

Así o expón a actual eurodeputada de Podemos no seu libro Algo habremos hecho, publicado pola editorial Navona, no que repasa os principais momentos da súa traxectoria política ata a actualidade.

Por exemplo, Montero recrimina que Moncloa, ante a falta de acordo con Podemos a principios do ano pasado para a reforma do marco penal da lei do 'só si é si' polas resolucións xudiciais que rebaixaban condenas a agresores sexuais, que o seu cálculo era "deixala caer" no canto de ter unha resposta coordinada ante a "ofensiva xudicial" e pactar un articulado que, segundo reivindica, deixase o consentimento no centro.

Con todo, e segundo a súa versión, foi "moi angustiante e desprezable" a forma en que actuaron entón varios dos que eran os seus compañeiros entón en Unidas Podemos, aseverando que Díaz solicitou a súa dimisión en varias reunións que convocou "especificamente para iso".

"A Isa Serra (actual eurodeputada de Podemos), nunha desas reunións preguntoulle gritando en varias ocasións que cando ía dimitir Irene Montero", asevera a exministra para engadir que, poucos días despois, fixéronlle chegar que a vicepresidenta "podería ver ben" que cesase a exsecretaria de Estado de Igualdade Ángela Rodríguez 'Pam' e a exdelegada do Goberno contra a violencia de xénero, Vicky Rosell.

"Ambas (Pam e Rosell) viñeron ao meu despacho para poñer as súas responsabilidades a disposición. Aínda choro de rabia cando o lembro. Yolanda estaba a actuar para forzar a miña dimisión ou a dalgunha persoa relevante do meu equipo", critica Montero.

Sostén que Díaz "multiplicou a agresividade dos golpes"

Logo, sostén que a decisión de impulsar a reforma proposta polo Ministerio de Xustiza e "deixar caer a Igualdade" foi do presidente do Goberno, Pedro Sánchez, pero quen "multiplicou a agresividade dos golpes" foi "Yolanda e quen xunto con ela decidiu que había que poñerse ao lado do PSOE e aproveitar para tentar ferir de morte a Podemos".

Tamén asegura que o "momento sen dúbida máis doloroso" para ela durante eses días cos seus antigos compañeiros viviuno co actual deputado de Sumar e dirixente de EU, Enrique Santiago, a quen atribúe que "vía ben" a proposta do PSOE de volver ao esquema penal anterior á lei do 'só si é si'.

O 1 de febreiro de 2023, rememora a exministra, mantivo unha tensa conversación con Santiago, de quen sospeita que está a negociar "no seu nome ou no de Díaz co PSOE, á marxe de Igualdade" e que cando lle expuxo as súas suspicacias este lle replicou que estaba "encastillada".

Con todo, conta que recibiu unha serie de mensaxes de WhatsApp do propio Santiago que enviara "por erro á Montero equivocada" (a ministra de Facenda María Jesús Montero), dándolle conta da conversación con ela. "É a última vez que falei con Enrique", remacha.

Montero salienta que todo o PSOE fixo súa a "contrarreforma" de volver ao marco penal anterior á lei do 'só si é si' e que así a derivaban "toda a presión" para tratar de "quebrala" e que saíse o "máis golpeada posible". E alega que Díaz e outros entenderon que "a ofensiva xudicial reaccionaria era unha oportunidade de ouro para eles".

María Jesús Montero: "Non ten por que acabar aquí a túa carreira"

Doutra banda, aduce que a noite anterior de que o PSOE presentase a reforma da lei pactada co PP no Congreso recibiu unha chamada da agora vicepresidenta primeira María Jesús Montero para expoñerlle que non había máis tempo para negociar e que asinase con eles a iniciativa para volver ao Código penal anterior, algo que baixo o seu criterio era "a rendición ante a ofensiva xudicial machista" e "lavar a cara" ao o seu acordo cos populares.

Concretamente, debulla que esta lle dixo o seguinte: "Asina a reforma, ministra. Non ten por que acabar aquí a túa carreira política". Ao que respondeu non porque estaba convencida de que era un retroceso de dereitos feministas.

"O máis grave é que non creo que fose unha ameaza, aínda que o pareza (...) Estaba a resumir con enorme sinceridade como funciona o PSOE", asegura. Esa actitude evocoulle tamén a Díaz ao afirmar que chamou á secretaria xeral de Podemos, Ione Belarra, para preguntarlle se Montero quería "quizais unha embaixada, por exemplo en Chile" porque era unha boa saída política.

"Estaban (...) reproducindo certas regras do poder que seguramente tamén usarían contra elas e que elas si aceptaron", reprocha. A conclusión de Irene Montero tras a polémica da lei do 'só si é si' e o choque co PSOE pola reforma da lei é que Sánchez decidiu "silenciar o feminismo" e "castigaba" o "feminismo institucional" que despregaran desde Igualdade.

"Veto" nas listas ao que Colau se opuxo

Á súa vez, como xa denunciou no seu día Podemos, Montero indica o equipo de Díaz comunicou á súa formación que estaba "vetada" para ir nas listas electorais ao 23X e que se decidiu nunha reunión onde participaron tamén a actual ministra de Sanidade, Mónica García, o exlíder de EU Alberto Garzón, o exportavoz parlamentario de Sumar Íñigo Errejón e a exalcaldesa de Barcelona Ada Colau, aínda que asevera que esta última opúxose á súa exclusión.

A exministra de Igualdade manifesta que houbo unha "operación" para substituír a Podemos por outro espazo electoral, en alusión a Sumar, que "non tivese autonomía política" nin fose "máis aló do que o PSOE quixese" no Goberno.

Respecto diso, admite que non calcularon, cando propuxeron en 2021 á ministra de Traballo como referente electoral, que Díaz prestaríase a iso como, ao seu xuízo, xa fixera antes Íñigo Errejón cando se escindiu de Podemos. É máis, lanza que a "progresía mediática e política" afanouse en "fotalecer a Díaz" para facilitarlle o que esta "desexaba facer con todas as súas forzas: arrecunchar cada vez máis a Podemos de forma que anulasen a súa capacidade de decisión política no Goberno, para, a medio prazo, substituír a dirección política do socio minoritario por outra que priorizase levar ben co PSOE e non facer nada que este non quixese".

"A elección de Yolanda era unha aposta decidida por ampliar o espazo político de Unidas Podemos (...) Equivocámonos. Foi, na medida na que ocorreu o contrario do que buscabamos -redución do espazo electoral e subordinación ao PSOE-, o erro político máis grande que cometemos nestes anos", confesa.

Noutra pasaxe do seu libro declara que, en pleno choque co PSOE para que deixase de dilatar a aprobación da lei trans, a vicepresidenta fixéralle chegar ao seu equipo a "suxestión" de que deixasen de insistir na tramitación da norma "porque xeraba moitos problemas" no PSOE.