No 2025 poden liquidarse as achegas a plans de pensións con máis dunha década
Para recobrar os cartos non é preciso xustificar ningún motivo
O novo suposto de liquidez está recollido nunha lei do ano 2014
As cantidades tributan en concepto de rendementos do traballo

Desde este próximo mes de xaneiro poderanse recuperar as achegas e os rendementos xerados de plans de pensións que teñan polo menos 10 anos de antigüidade sen necesidade de xustificar ningún motivo.
O cambio, recollido nunha lei de 2014, dota dun novo suposto de liquidez estes instrumentos de aforro para a xubilación con esa única condición da antigüidade do diñeiro investido.
Cada ano iranse ampliando prazos: en 2025 poderanse rescatar as achegas ata 2015, mentres que para as de 2016 haberá que agardar ata 2026 e así sucesivamente.
Para o rescate só hai que comunicar a decisión á entidade correspondente pero antes hai que ter en conta algúns factores, especialmente a fiscalidade.
A Asociación Española de Asesores Fiscais (Aedaf) explica que as cantidades rescatadas tributan en concepto de rendementos do traballo e intégranse na base impoñible xeral.
En caso de rescate en forma de capital, lembra Aedaf, pódese aplicar unha redución do 40 % á parte que corresponda a achegas realizadas antes de 2007.
"Se se está barallando a posibilidade de rescatar o plan de pensións convén facer cálculos e ter presente que resultará máis vantaxoso facelo nun exercicio no que se obtiveron baixos ingresos, evitando así subas de tipo por saltos de tramo na escala de gravame", engade Aedaf.
"Desde un punto de vista fiscal, recuperar o plan de pensións agora no canto da o xubilarse supón xeralmente pagar máis impostos (...). O salario tende a ser máis elevado que a pensión e, por tanto, implica pagar máis impostos", sinala a asesoría Tax Down.
O sector pide máis incentivos
Ao 30 de setembro de 2024, en España había 7.298.183 partícipes en plans de pensións individuais, unha cifra que foi en descenso nos últimos anos especialmente tras a redución da cantidade deducible polas achegas a este instrumento de aforro.
Desde 2022, só pódense deducir 1.500 euros no caso dos plans de pensións individuais, mentres que nos plans de emprego -os ofrecidos polas empresas- o límite para a empresa é de 8.500 euros e o limiar conxunto (empresa e traballador) mantense nos 10.000 euros.
Estes últimos suman xa 2,7 millóns de partícipes tras a reforma aprobada en 2022 para impulsar un modelo de aforro para a xubilación, que, destaca o sector, aínda ten moito percorrido.
"O número de partícipes en plans de pensións de emprego vai crecendo gradualmente, pero as achegas, a xenerosidade dos compromisos por pensións, e os dereitos económicos acumulados son aínda moi modestos", apuntaba nun recente informe Santa Lucía.
A patronal de fondos de investimento Inverco tamén incidiu recentemente en que os incentivos actuais para o aforro a través dos plans de pensións son insuficientes e pediron elevar os límites de achega deducibles.
Segundo a XV Enquisa sobre Plans de Pensións do Observatorio de Inverco, a patronal das institucións de investimento colectivo, o 71 % das xestoras asegura que volver ao límite de 8.000 euros anuais sería "fundamental" para revitalizar os plans de pensións.